صادرات ایران به جای جشن ملی به سیاست‌های راهبردی نیاز دارد
روز 29مهر 1403، در روز ملی صادرات، رئیس جمهوری با حضور در آیین این روز، از بازرگانان با ادبیاتی نظامی تجلیل کرد. مَهراد عباد، عضو هیئت نمایندگان اتاق بازرگانی تهران، در گفت‌وگو با تجارت‌نیوز عنوان کرد:به جای برگزاری جشن باید مسائل و مشکلات صادرات واکاوی شوند.
همزمان با روز ملی صادرات، مسعود پزشکیان، رئیس دولت چهاردهم، با حضور در آیین بیست و هشتمین دوره روز ملی صادرات، اظهاراتی را در مورد بهبود صادرات بیان کرد.
او از صادرکنندگان و بازرگانان با ادبیات نظامی تجلیل کرد و آن‌ها را خط مقدم جنگ اقتصادی دانست. پزشکیان در نهایت وعده تشکیل شورای عالی صادرات را داد.
بیست و هشتمین بزرگداشت روز ملی صادرات امروز با حضور رئیس دولت چهاردهم برگزار شد و از برخی صادرکنندگان هم تجلیل به عمل آمد.
مَهراد عباد افزود :
مهم‌ترین مسئله صادرکننده‌ها در حال حاضر، مشکل پیمان‌سپاری ارزی است. موضوع دوم نیز به تحریم‌های بین‌المللی بازمی‌گردد. زیرا وقتی کشور با دنیا ارتباط خوبی ندارد، مسلما بخش خصوصی هم نمی‌تواند ارتباط مناسبی بگیرد. ازجمله آنکه مشتری‌ها اکثرا از ترس جریمه‌های بین‌المللی به واسطه تحریم‌ها با ایران کار نمی‌کنند.
این مسائل باید به صورت گام به گام حل شوند. مهم‌ترین موضوع بحث برگشتن به برجام یا احیای یک برجام جدید به منظور تعامل با دنیاست. البته در حال حاضر، با توجه به تنش‌ها و جنگ‌هایی که در منطقه و دنیا وجود دارد، متاسفانه شرایط سخت‌تر شده است.
پزشکیان از تشکیل شورای عالی صادرات خبر داد.
تشکیل شورای عالی تا چه حد کمک‌کننده است؟
مَهراد عباد : متاسفانه اقتصاد ایران با سندروم ایجاد کارگروه مواجه است؛ چه در بخش خصوصی و چه در دولت. تمام جلساتی که برگزار می‌شود، اکثرا به تشکیل کارگروهی برای پیگیری موضوع منجر می‌شود.
اما متاسفانه هیچ‌گاه این کارگروه‌ها تشکیل نمی‌شوند یا خیلی کم تشکیل می‌شوند. کارگروه بخش کوچک موضوع است. این جا انواع و اقسام گردهمایی‌ها و به اسم‌های مختلف تشکیل می‌شوند که شاید مهم‌ترین آن‌ها، همین شوراها باشند. تعداد زیادی شورا وجود دارد که عملاً شاید کارایی نداشته باشند.
ازجمله معایب تعدد شوراها این است که متأسفانه بحث موازی کاری پیش می‌آید. در حال حاضر عملا وزارتخانه‌های مختلف روی موضوع‌های مشابه کار می‌کنند.
این موازی‌کاری‌ها به نوعی منابع مالی کشور را هدر می‌دهند. برای مثال، مراکز بهبود محیط کسب‌وکار بسیاری وجود دارد. اگر این مراکز یکپارچه شوند، نیروها نیز در یک راستا فعالیت خواهند کرد. این موضوع می‌تواند منافع بیشتری داشته باشد. این موضوع در مورد صادرات نیز وجود دارد.
این موضوع متاسفانه در اتاق‌های بازرگانی نیز وجود دارد. انواع و اقسام کمیسیون‌ها، شوراها و گروه‌های مختلف وجود دارد که فقط در حد اسم باقی ماندند و واقعاً هیچ کاری انجام نمی‌دهند. امیدوار هستیم که دبیر شورایی که قرار است تشکیل شود، فرد پیگیری باشد و جلسات منظمی را برگزار کند.
بسیاری اوقات، در جلسات اول همه مشارکت می‌کنند و بعد از مدتی مشارکت‌ها به دلیل نبود هیچ نتیجه‌ای کم می‌شود.
سازمان توسعه تجارت بهترین مکان برای پیگیری این موضوع است. اما مسلما اتاق‌های بازرگانی هم در بخش توسعه صادرات، حرف زیادی برای گفتن دارند.
چراکه بخش اعظم صادرات غیرنفتی ایران توسط بخش خصوصی انجام می‌شود. از این رو، بیشتر مشکلات مربوط به حوزه صادرات غیرنفتی و مسائل مربوط به بخش خصوصی است.