تاثیر بازیافت بر محیط زیست

بازیافت یکی از وظایف اصلی و مهم برای هر فرد است که باید آن را جدی بگیرد. با توجه به حجم زباله های تولید شده در روز می توان به اهمیت بازیافت پی برد. بازیافت به معنی استفاده مجدد از وسایلی است که یک بار از آنها استفاده شده است؛ به عبارتی دیگر تبدیل زباله و مواد دورریختنی و محصولات استفاده شده به مواد جدید و محصولات قابل استفاده را بازیافت می گویند. بازیافت فقط محدود به پلاستیک و کاغذ نمی شود بلکه لوازم چوبی، فلزات و لوازم خانگی را نیز شامل می شود. این فرایند به حفظ محیط زیست کمک شایانی می کند. محیط زیستی که ما در آن قرار داریم به عنوان یک امانت به ما سپرده شده است و باید در حفظ و نگهداری آن کوشا باشیم. بازیافت علاوه بر تاثیر در محیط زیست، احیای جنگل ها و زیستگاه، کاهش آلودگی، سبب بازسازی منابع و صرفه جویی در هزینه ها نیز می شود.

دلایل و اهمیت بازیافت

از مهم ترین دلایل و اهمیت بازیافت می توان به کاهش مکان های دفع زباله اشاره کرد. دفن و انباشت زباله موجب افزایش آلودگی و حشرات می شود. محیط های آلوده فضا را برا پرورش حشرات فراهم می کنند؛ به مکان های مخصوص دفع زباله "لندفیل یا زمین دفع" می گویند. دفن زباله سبب آزاد و تولید شدن گازهای گلخانه ای می شود. با انجام عمل بازیافت نیاز به لندفیل کم و به دنبال آن عدم تولید گازهای گلخانه ای در اثر دفن زباله را شاهد خواهیم بود. عمل بازیافت باعث کاهش مصرف انرژی در تولید محصولات می شود؛ هزینه و انرژی برای بازیافت یک محصول بسیار کمتر از تولید مجدد آن خواهد بود. اصلی ترین مزیت ها و اهمیت بازیافت به شرح زیر است:

چه موادی را می توان بازیافت کرد؟

مواد تولید شده از پلاستیک، پارچه ها، چوب، رنگ ها، باتری ها، کاغذ و بسیاری از موادی که ما روزانه از آنها استفاده می کنیم، قابل بازیافت هستند. یکی از شایع ترین زباله های تولید شده در طول روز پلاستیک است. برخی از پلاستیک قابل بازیافت و برخی دیگر غیرقابل بازیافت هستند. بزرگترین اشتباه در رهایی از زباله های پلاستیکی، سوزاندن این مواد است؛ زیرا این کار سبب تولید گاز دی اکسید کربن می شود. از دیگر مواد قابل بازیافت می توان کاغذ، مقوا، قوطی های مواد غذایی، کفپوش های چوبی، مجلات و روزنامه ها و شیشه را نام برد.